Hikâyet

bir sıralı aşkın tek düzeliğinde seyre dalıyor insan
soruyor; cevap algının çok ötesinde. söz uçuşur gecenin matemine dolanarak
– anne nedir bu gül fırtınası?
– tekdüzeliğin sıradanlığı!
diyor, saçlarımı okşayarak