Elem

Çocuktu ama sordu; neden sen? ''Bende..'' dedim, sustu.
Üşüyorum, çok.
Yürüdükçe uzayan yollar ve takatsizliğim. Hep kışa razıyım; geçiş baharsız olmasa.,
velev ki o bahar 'son' olsun.
Avutuyorum belki avunmadan, sana yazdıklarım hep sarı, başlık ise 'biz' Dönüyor düşlerim yine sis'e, üşüyorum, çok.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *