Kök

sürgün düşlerimi iliştirdiğim rüzgar, al gönlümü de savur yel'e çöp eyle.. çok'un tarifine tezat yüreğimde hangi hissin parmarmağı dokundu derinlere.. kalbur yetmezmiş gibi, eğreti ilişen eleğe
dile gelmeyen acım, acıyan dil'im!
hüzne revan düşlerimi de al rüzgar, savur yel'e çöp eyle..
bir adım sonrası sen olacaksın diye gitmelerim.. kırışık mutluluğuma ve aldatan bakışlarına aldanmışlığım..
keyfiyetinde viran, yaşanmışlığınla perişan gönlümüde al rüzgar, savur yel'e çöp eyle..
çeyrek düşlerimin sarkacında sallanan herzeler düşün yakamdan, dökülün topuklarımdan
kelebek düşler konuyor omzuma, korkuyorum!
rüzgar.. yel..
savrulan yüreğimde kırık izlerin olsada
köklerim sende ise;
değil mi ki bahar gelecek!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *