İlk aklıma düşüşün garip, gülümsetiyor beni..sonrası hazin, bi de..
Kelimelerin haysiyetini korumak gerek.
Katılık ve na anlayış şanından olmasa gerek?
sıradan veya vasat çizgisini zorlamak gayretinden kime ne gam?
sığınılan liman; la havle!
Elverir gidişlerin dönüşü olmuyorsa, vicdanın zemini toprağa yüz sürmeli.
Gittim mi, kaldım mı? karmaşasına düşünce insan yoruldum mu? abesine çarpar!
ah sığ kuyu ah!
Kırk düğümlü bohçamdan damıtılan yüz suyu! yüz muhasebe yaparken vicdan çatlar!
Silsile devam eder mi? diye, sordum.. cevap;
ah sığ kuyu ah!
İşte el'im, hatta ellerim..günaha küçülen tesbihim evir-çevir
sığınılan liman; la havle!