efil efil

Aslında, damıtmadan-süzmeden söyleyeceğim kelimelerin tortusudur beni kahreden. Bir aslında daha, ‘şeylerin nasıl olduğu değildir gizemli olan, olduğudur’ ve son bir aslında daha.. ‘şey’ diye başlanan söze ‘ney?!’ diye, feveran etmektir belki de dileğim… Lâkin;
Ben kuş değilim ki; pervasızca uçayım vedahi gönlüm göçmen değil ki avunayım!..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *