İstek

Bir gül kuşu havalandı şimdi, hüznü kanatlarında. Arıyor gözlerim; kimdir bu acıları sürekli hamile bırakan? Sızının uykuya, acının yazgıya, yazgının yazıya iz düşümü.. bakıyorum; nedir bu gül fırtınası? Karanlıklardan sıyrılıp en mavili hâlimle beyazlara düşeyim. Güneş açsın ben altında olayım. O güneşin altında söylenecek çok sözüm var sana ve toprağa.