Kahr

Bir sonra ki durağı olmayan katarlardan birine yükledim seni, diyemiyorum ki; gitme!
Ölüme uzanmış hastanın çaresiz bakışları sinmiş üzerime, diyemiyorum ki; sevme!
Dönüyorum hezimetlerine aldırmadan ve derviş misali dönerken, diyemiyorum ki; gitme!

Eksik bir güne başlarken gözlerim, hayaline aldanışlarım hüküm sürer kirpiklerimde
Soğuk kokuyor nefesin, riyakâr bakışlarının hüznü saklı perçeminde
….

Bir fasl'ın muhabbeti hüküm sürüyor şimdi dehlizlerimde
Yud'um sevdamı diyemiyorum ki; sus!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *