Kalem ararım bazen gönlümün ruha esintilerini yazmak için. Söz'den öte kelam'dan beri., velhasıl, sineye döktüğüm duyguların yoğrulması sonucu elde var gönül.
Menteş'den duymuştum; ''iki yıldır gevezelik sendromu terapi grubuna devam ediyorum, henüz konuşma sıram gelmedi '' diye, gülmüştüm.. oysa şimdi..
elbette, önce beyni bir görelim, dinlemek mi? o en kolay.
beylik bir laf edeyim de '' inşirah '' denen şey varsa insin de bende rahatlayayım;
ağaç yaş iken yanmaz, sadece kuruyanlar yanar aşk ile.
kuruyum, kuru musun?