Yolluk

hissediyorum; mavi bir göz yapışıyor yakama.. nedense kırışık, nedense buruşuk yanına.. iliklerken biheves, ukde anlam kazanıyor iliklerimde.. içinden geçerken, içimden geçenler bürünüyor gecenin rengine ve ben aldanıyorum o mahzun yüze..
Karanfil kokulu öpüşler konduruyorum; hayallerimin ötesi ya da rüyalarımın berisinde.. birikmiş özlemlerime kemend atarken, paylaşılan aldanmışlığa inatla göz süzerken sordum; ne kaldı ki güzden geriye?
Serazat düşlerim.. yaralı bir kuş kalbimde.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *