Bir Yönüyle..

Salaş saldıraş sevdalar kemendime dolanırken bölük-pörçük duygularla koşma azmini neyle ifade edersiniz bilemem.. M.Rajasi misali düşlüyorum, doğrusu bu da bir kısır döngü ya neyse;
”Sana ormanda yangın olduğu söylenmiştir.
Ormandaki yangına varır ve görürsün sen ormandaki yangınsındır“.
Tıpkı yaşamda ki gibi, hani bir yol izlersin sonra bir çok yolla karşılaşırsın da, bir müddet sonra izler birbirine karışır. Bir de bakarsın ki iz sen olmuşsun, yani izlediğimiz şeyin izi oluvermişiz..
K.Bilig diyor ki;
“Aradıkça dirisin
Aradıkça mecalsiz kaldı kibrin.
Aradın ve anladın..''
Velhasıl;
Dokunma ve duyumsama.. varoluş ve algılama.. birbirinden azımsanmayacak derecede uzak bu döngüler kimin kalbinde ne doğurur ya da, kime ne sancılar verir bilemem.. sahi, öyle yüreğinde fırtınalar esince de yazı yazılmıyor. Yazıdan beri, kalemden öte hislerinizi dürtün. Kör olduğunuza değil, hissedemediğinize yanın! Kant diyor ki '' el ileri uzanmış bir beyindir''
Pekala, siz acıyı parmak uçlarınızda hissediyor musunuz?