Olmasını istediği şey ile olması gereken şey arasında bir haç gerdi..
Kışın son demleriydi ama yine de soğuktu. Kokuyordu hava biraz doğu, korkuyordu yürek biraz parya.. ve yürekti hâlâ.
öyle ya, ölü soğumadan gömülmeli..
“Yeniden” dedi: “kızıl ve deri…” koku yoktu artık, usulca: “dönelim”, dedi, şoföre…
…
işte, böylesi halim biraz.
