Hangi renk ise o gözlerin, indir yere, batmasın hayata!
Öyle ki hatırasız ve de hatırsızmış gibi yaşamak zor olsa gerek. Pay'ın payda'yı paylayamadığı gerçeği gibi. Söz katarlarının raydan çıkması gibi. Her şeyi çoğaltarak yok etmek gibi. Bir damla ter, bir gram rikkat gibi. Su olsun diye yazılanlara, söylenenlere kimsenin sus! dememesi gibi.
Bir avuç sevdanın ilmeği boynuna asılmış iken, ''sana kinim var, senden başka kimim var ki benim'' tezatın da dillenen son dilekler gibi..
…
Bunca koşturmacaya rağmen elde var ikincilik.. kayıp mı? – hayır asla!
seviyorum gümüşî rengi!