Damla

Ah bir bilsen sana dair kaç dize erittim gönül potamda, tam da tavında.. yol bilmez, iz bulamaz bedenimin kıvrımlarında gizlendi her zerren. Zamana yenik sözler göz kırpıyor şimdi bana. Hoşça kalmanın kıvamına doyamadan, kalın hoşçaların altında ezilmek ne zor şey, uğultuları kulağımda. Bir an, bir saat, bir gün, bir ay ve bir yıl ne çok zaman ve çok benzer… Gönlümün hüzmelerinden neler de dökülüyor, ya, söyleyemediklerim? Ah bir bilsen…