Boş

Canıma değmeyen hayat, işveli değil; şirretli göz süzüyor bana. Ordusu yenilmiş değil, ordusuna yenilmiş bir komutanım şimdi ben. Ağulu bir hüsran esiyor meydanımda. Seni kendimden bildim, hayatı kendimden sonra. '' ölümüne! '' dediğimiz herşey, vefa bayrakları, yerle bir meydanımda. Yok, hayır, asla! son kurşunu sıkmayacağım şakağıma.
Geziyorum aralarında, aklıma düşen leş sevinci!