Cancana..

Kıyısından tutunmak bile haz verir; nefesinizi nefesine ilmek edeceğiniz, ''sevdam!'' dediğiniz bir sine sizin için atıyorsa, yaslanmayın oraya; gömülün! Kalbin ritmini gönlüne bestelemiş bir tutam yürek değil, vera olun! Söz'den kaybolun, dane olun, savrulun harmanında..
Ayrılık! asla gamzetmesin hülyanıza, değmesin rüyanıza ve denmesin; '' bir daha bensiz gitme! '' Özleminizi çorak topraklara emanet etmeyin; hüzünbaz gülmesin size. Hasret girdap değil, kulaçladığınız umman olsun.
''içimde ki kırgınlığı anlatsam sana, bilmem sen daha mı çok kırılırsın..?'' denmesin. ''Sen tuttun elimi sen bıraktın..Şimdi yine ver diyorsun uzatıyorum ama içim ürperiyor… Uyanacaksam beni kâbustan uyandırıp, kâbusa kaldırma…'' endişesi gütmesin.
Gidin! gidin yâr'e.. gidiyorum..! Ey yâr;
''Sanıyor musun ki tek bir harfi sensiz kurban ediyorum satırlara…''