Diyar

Heybemi sırtıma takıp gitmek, azığı sen…
Revan olup yollara gitmek istiyorum artık. Yürürken düşünürüm; '' neden hep kamburum, neden hep yorgun? '' Zehirliyor ayak bileklerimi korku şimdi. Ama bilirim, korku gibi ''elest'' de tektir..
tek izi yazdığın satırları görebilmek olan bir yol da virgül gibiyim, bir cümle sonrası sen olacaksın diye..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *