İfrit

Celile denizine dönüşüyor bir anda ruhum, kıvrımlarından sen düşüyorsun damla damla. Ki, sen, bir hevesin yolluğu iken! Hayli zaman mı oldu ayrılalı? ''haram'' niyetine, bilebile göz süzüyorum şimdi. Yeşil salkımların arasından pejmurde adımlarla gelip geçiyorsun, tadın buruk! Dağların uğultusu gibi nefesin, karışıyor bozlak çayırın ırmak şırıltısına. Sen, güneş sağanaklarından nasibini almayıp, geceye katran süren. Sen, kokusunu rüzgarın, rengini yağmurun çaldığı. Vargit, yorgancı camlarından düşler devşir şimdi.
Ararat da Nemrut yolun gözler!