Hâl

Gel içimdeki nehirlere dokun, 'duyarlıydı' diyeyim senin için. Ah can, sen bir düş olamazsın, ama o düş'ün zenginliği illâ.. Zerre boşluk bırakma, bir kelebek soluğu kadar, duyumsayayım.
Dokundun mu nehirlerime? şimdi sıra kör gecelerde. Hani ben avuçlarına, sen parmaklarıma dolanıyorsun ya..
Sevdama su vermeye çalışanlara gülüyorum, bilmezler ki o, içimde örselendi. Dil'imin ucunda kırık bir hece, kelime olmaya hevesle, bakar haddenin yalazına ibretle, su, yanmaya teşne…
İşte, böylesi hâlim biraz