Ziyan

Karanlık çökünce anılara, 'değmen benim gamlı yaslı gönlüme ' gelir, kurulu baş köşeye.. tam da şu an. Evvel bağban olmak kime ne gam, talan vurmuşsa hardan nardan?
Bir mesel gibi tünüyorsun şimdi içime. Baykuş gibi viran bir yurda konar gibi! Yapma!
Muhtemel, yol gidişlerin birinde kaleme alınmış, yengeç misali ısıran, kanatan, olmuş çıbanların başı da olma! Satırlara yapışma!
Uyku veren ezgilerle, şaşkın bakışlarda gör-me.. ki; bakma!
Balmumuna sarılı papirus değil bu yürek.. ve unutma..!
Argos diyor ki, 'yengeçlerde eğlenirmiş def sesiyle..' sustum.