Sınır

Öylesine söylenmiş sözlere yüreğimi açamam, duygu yoksunu gevrek yürekli insanlarla, embesil sevdalar yaşayamam. Doludizgin! Yüreksiz gelgit leri onca med-cezir’e nazire olsun diye yaşayamam, günahıyla sevabıyla dedikten sonra mübalağa sınırlarını aşan sadelik içinde de kalamam, levha levha serilmiş yüreğimi, eyvah! Rüzgâr çıktı deyipte toplayamam… Yapamam, yorulamam… Bu, yorulmak istemediğimden değil tabii ki, ahh! Bölük-pörçük sözlerimle ben anlatayım, anlayan çıkar herhâlde…

10 Replies to “Sınır”

  1. yorulmadan dağı delemezsin dağı delmeden şirine ulaşamazsın…ha gayret gönül ha gayret:P

  2. canım ablam, sen demiştin ya;…Ufalanmış, darmadağın olmuş tüm tümceleri sıralayacağım birazdan. Birazdan dedim ya işte.*eyvahımla işte ben de buna yaslandım… hizandayım.

  3. zahmet de rahmet var usta.tırnakla …tırnağın düşene kadar yeniden yine…anlamadım sanma ha !hizandayız doludizgin.eyvahın…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *