Hazîn

Sana ve sana dair özlemlerime gem vuramadığım zamanlar..Hele ki şu an!

Kızar, bağırır çağırırım hiddet kime yettiyse?.. Kendi kendime gelin-güvey olurum. Çok matah bir şeymiş gibi, *Bire bin katan sevdamın peşinden bölük-pörçük duygularla koşarsan yetişemezsin* demiştim.. Sonra?..Yapma ne olur! Beni rahat bırak!..
Artık özlemlerime gem vurmak istemiyorum, seni de özlemlerime..
Pek açıkgöz değilim ama seninle kör oluyorum aşkın gözüne inat! E inat etmek de istemiyorum duygularıma inat!
Ben, yalın sıradan insanlar gibi olmak istiyorum… Hatta bir çocuk, güneşi görünce filizlenen adı her neyse bir çiçek vs.olmak istiyorum.. Heyhat! Artık istiyorumu da istemiyorum.. Gam,keder,özlem bîçarelik üçgeninde veya beşgeninde dolanmakta istemiyorum..
*Beklide istemeyi bilmiyorsun* geyiğini de duymak istemiyorum..
Akıl değil, aklı istiyorum!..
Gergef teki nakış, tığ’ın ucundaki kanaviçe olmak istiyorum..

14 Replies to “Hazîn”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *