Bir kuşun kanadına yükledim yüreğimi
Uçtu gidiyor kuş beyazı
Sevdanın yalazıdır hüznümü yakan
Yüreksizliğinin ortasına salan
Varsın olsun dedim
Arsızlığımdır hoyratça savrulan
Gözlerimden yüreğime kayarken
Derim bende Süreyya gibi
Uzaklardayım şimdi, başka diyarlarda
Keşke, sırf bu yüzden sevseydin beni
ben arsızlığımı hep sevdim..o da beni sevdi mi…
Arsizca sevilmek hos mu?
sevdi..hem de arsızca!:)
haklısınız değil!lakin, biz onu ‘sevimli’ teşbih olsun diye kullandık 🙂
🙂
teşekkür ederim
güzel şiir