Ben kuş değilim ki pervasızca uçayım
vedahi gönlüm göçmen değil ki avunayım!..
Just another Vivaldi.net Userblogs Sites site
Just another Vivaldi.net Userblogs Sites site
Ben kuş değilim ki pervasızca uçayım
vedahi gönlüm göçmen değil ki avunayım!..
ozaman s/avun!
suçum olsaydı savunur, göçmen olsaydım avunacağım gibi!
ben göçmen olabilirim ama gönlüm asla :p
çaresizsenizçare/sizsinizder şair….saygıyla
geldim artık; kendimleyimdiyorum ben..saygı bizden
hala pervasız diyosun 🙂
pervasız uçan kuşun kanadına yükledim hüznümüpelesenk sevda denk gelmesin diye yüreğimegideceğim fıtrat gereği, yaşıyorum-yapacağım!aynı saygıdan efendim 🙂
ne kuşlar pervasız uçarne göçmen kuşlar avunurher biri fıtratının geregini yasar-yapar..bir insan/biz avunuruz..saygılar benden de 🙂
ama kuş bu! :ko:
🙂
Adının üstüne Anılar koyma. Sen mezar değilsin… Anılar, Adının ardından gelsin. Sen DUVAR değilsin… Ö.Asaf
ne kadar ilginç..mafrak, sebebsiz kestirip atıyor s/avun, derken..Dilşad, gönlüne ‘otur oturduğun yerde! ‘ diyor..Kırmızı, rengi gibi biraz hırçınca, ‘çare/sizsiniz’ diyor..ben, duyarsızlıkla bir kuşun pervasızlığına esirken,Mavera, fıtratın gereği diyor..Funya’nın mezarı duvarın ötesindeyken,Bint-i adem, hüzünü heybesine alırken,’gökte veda kuşları dolaşıyordu, hüzünden kanatlarıyla’uç, uç kuş beyazı! 🙂
ben bir göçebeyim…ama göçmek avunmayı getirmez ki illa… :left:
herkesin yaptıklarında masum olduğu bir ikinci vatanı vardır yazıyordu bir kitaptada tamada öyles/avunmasız :)ah şu kelimeler…