Ne tuhaf değil mi; seneler geçiyor, zamanla birlikte her şey değişiyor; oysa iğde’nin kokusu hep aynı hep aynı… Vallahi söğüt olmak istiyorum; her yöne meyil veren, her yöne eğilen.. selvi kendi derdine yansın!
Just another Vivaldi.net Userblogs Sites site
:ko: derdimi yaktım bittii
hmm doğrudur da kavak kesilince sadece kereste oluyo ondaann :p :p :p
keresteden ne işler çıkar bilirmisniz..
bende kavak ağacı..kimse beğenmez…çünkü o dosdoğrudur!
ağaçlarıda baltaa keser..diyesim geldi..:idea:
he yani bi sen fasulye gibi nimetten sanıyon..:ko:
çınar sadece gölgelik işine yarar, bir de mezar başına.. dut ise etrafına su vermez kurutur..(bkz.yeşillik ve ot bilimleri) :smurf: :ko:
yok yok eninde sonunda yanar ama bilmem ateşle mi başka bişiyle…ben de çınar ağacı olmak istiyorum ya da bir dut ağacı 🙂
sen bir söğüt ağacısın gülhane parkında..yanlız polis de bunun ölee bi farkındaki…o zaman sen kendi derdine yan!:P
evet herkes yansın kendi derdine.ağaçlar ancak yanar…
çok diyesim var da.. çok dedim 🙂
hayıırrr! ağaçlar yanmasın.. lakin, kütüklere verin ateşi! 🙂
:)için geçmesin, bence sen bu ismi değiş..acı cekmeyi ister bir intiba bırakıyor insanda 🙂
sanattır tabii.. hattat elinde sanat, kıymıkçıda ise kürdan! oluyo..
:)))) ya inanmyrm yaaaao resmi tekrar getircem :)))
O kuran okuyup okumama meseline göre söylenen bir benzetmeydi..benim kastettigim her halukarda yıkılmayan,her mevsim meyve veren, güzel olan,sağlam olan bir ağac(mümin) örnegiydi..tıpkı yazıdaki söğüt gibi..için dışın bir olsun moremomoremo kardeşim..
mezarını satın aldıysan ne mutlu sana..imrendim…
sevgili arkadaşım genç,sizin gibi enerjik arkadaşları olunca insanın, yankısı da cüssesi ile orantılı oluyo demek ki.. :ko: …yetişememe mevzuu na gelince;yetişmek istenen yere mutlaka yetişilir.. örnek: yüksek ise altınıza tabure alın.. :ko:
şimdiii funya dan başlayalım.. sevgili kardeşim, ben de selvi severim, selviyide dışlamadım..söğüt olmaktan kastım farklıydı, selviye nazire yapışım çookk farklı.. ama, yazı işte..ve ben, gerçeken de mezarımı satın aldım..ama baş ucuma çam diktim, niyeyse? 🙂 hazır ve nazır beni bekliyor hasretle.. ha, ben hazır mıyım?.. sahi er kişi niyetine dendiğinde ben duyacak mıyım?…ya, umarım ciddiye almazsınız..benimkisi laf olsun işte..:)
çağırdım yolda geliyoooor o da sizi çok özlemiş :p
bir acım var o da olmasa insan olduğumu unutcamacı duymak iyidir.hissizliğe perdedir…en azından Rabbim sorduğunda kırık bir kalbim vardı Allahım derim…
Moremomoremo bak selviler küsmüsler sana hediye olsun istedim buda sana…Yeni taşındığı Apartmanın bahçesine, birkaç tane de mezarlık ağacıolarak bilinen selvi ağaçlarından dikmişti Ahmet Bey. Niyeti ağacabaktığında ölümü hatırlamaktı. Dünyasını kazanmaya çalışırken ahiretinvarlığını da unutmamaktı. Daire komşuları da onun bu düşüncesindenmemnun olmuşlardı.Bir gün, bu ağaçları sularken, yoldan geçen bir grup hanımdan biri,Ahmet Bey’e yaklaşıp sordu:- Apartmanın üst kalında perdesiz camlar var, acaba bu apartmandakiralık daire var mı?Ahmet Bey, soruyu soran hanıma, “sahibi taşınacak” demeye fırsatbulamadan, gruptaki hanımlardan birisi sinirli şekilde bağırdı:- Ne yapıyorsun Türkan?- Daire kiralık mı? diye soruyorum.- Deli misin sen Allah aşkına?- Niye deli olayım? Sen, kiralık ev aramıyor musun? Sana yardımcıolmaya çalışıyorum.- Ev arıyorum da, bu binadan daire kiralanır mı hiç, görmüyor musun?Kadın etrafına bakındı, bir şey göremeyince sordu:- Ben bir şey göremiyorum. Sen ne görüyorsun söyle.- Ne göreceğim Türkancığım! Baksana bahçeye mezarlık ağaçlarıdikmişler. Her gün mezarlık ağaçları seyredilerek bu binada yaşanırmı?Ve selvi ağaçlarından rahatsız olan kadın, son sözünü söyledi:-Yürü Allah aşkına! Memlekette kiralık daire mi kalmadı. Bahçesindemezarlığı hatırlatan ağaçlar dikili bir apartmanda oturulur mu hiç?Onlar hızla uzaklaşırken, Ahmet Bey de, selvi ağacının altında, şaşkınhalde kalmıştı. Gülmek mi gerek, ağlamak mı, bir türlü kararveremiyordu.Ahmet Bey bu olayı, yakın dostlarına ibret vesilesi olsun diye zamanzaman anlattı. Hatta dostları arasında, o kadını tanıyanlar bileçıktı.Yıllar yılları kovaladı. Bir gün öğle namazını kıldığı semt camiinde,Ahmet Beyin kulağına, cenaze imamının gür sesi geldi:- Hatun kişi niyetine!Ahmet Bey de, cenaze namazına iştirak etti. Namazdan sonra cemaattenbiri, Ahmet Bey’in kulağına eğilerek şu sözleri fısıldadı:- Namazını kıldığın bu kadının kim olduğunu biliyor musun?Ahmet Bey nerden bilsin?- Kim olduğunu bilmiyorum, dedi. Kulağına fısıldayan adam, derin birnefes alarak, şu şaşırtıcı açıklamayı yaptı:- Vaktiyle bize anlattığın, bahçede mezarlık ağacı görmeye dayanamayanbir kadın vardı ya? Bu cenaze işte o kadının cenazesidir.Ve şöyle tamamladı sözünü:- Şimdi onu, bir selvi ağacının dibine kazılan mezarına, gömmeyegötürüyorlar.
:yikes: :yikes: :yikes:
babaanemdi galiba senin için geçmiş derdi.ne enerjisi içim geçmiş benim..:(
kokusuz ve tatsız ve ebu cehil karpuzuna benzeyenimiz de var sevgili mavera
ben bir dut ağacı olup ,dallarıma serçeler konsun isitiyorum.sevgili arkadaşım moremomoremo son günlerde maşallah çok enerjiksiniz hızınıza yetişemiyoruz :)bahrdan mı yoksa 🙂
”babaannemdi galiba ” :):):) yani yan komşuda olabilir? oyy gencim benim, süpersin valla :)bence sen iç içe olmuşun anacım.. :faint: *ah mavera kardeş ahh! bundan önce bir resmi vardı, hele onu görseydin ah 🙂
peygamberimiz (sav) mümini hurma ağacına benzetmiş…ben hurma olmak isterdim..sırf o benzetmiş diye..
İNANCI OLAN MEZARDAN, PARASI OLAN PAZARDAN KORKMAZ.mışş…
sevgili kardeşim mavera..O, (sav) ne diyorsa odur!!!üste söz, hafizanallah!!!
muhabbete yetişememişim ama ekliyim yine de..bilumum meyve ağaçlarını çok seviyorum ben(aklı,fikri yemekte olmak :rolleyes: )buralara geleli de en çok zeytin ağaçlarını seviyorum nedense……birde benim mezarda hazır…kusurlarımızdan olsa gerek korkmamak ne mümkün,korkudan gidip göremiyorum bile ne ağacı var başucumda 🙁
ah sevgili dilşad ah!yeşile ahenk kara..zeytin…incir ile zeytin üzerine semanın ahengi..ah ki; ah!