42 Replies to “Şarkı”

  1. boşverin.. herkesin kafkası kendine.. :)ha, birde, yaşadık ve bitti derken..benlik bir durum değildir sanırım?:)

  2. 🙂 biber acı.. hayat da acı..gibi oldu..ama, haklısınız.. süreç bir çırpıda katedilmiyor.. ‘ ama ‘ demeklede beyhude savrulmalar önlenmiyor, bilesiniz(yaşayan bilir):)

  3. bu savruluşlar hayra alamet değil…yaşayan bilir.umarım çiçek tozu gibi savruluyorumdur. yoksa halim…

  4. gerçek diyorum ama… ben artık cümle kurmayı bıraktım.sadece okuyorum.yaşadık ve bitti. bitince yazılmıyor.mesai saatlerine bağlanmış “böcek” gibiyken değişimi yazabilirdim kafkadan belki. onu da kafka yazmış 🙂

  5. aşktan başı dünüp ve savrulmak ve Rabbim başım dönüyor benim sana şükürler demek vardı…oysa.

  6. Birşey var aramızda birşey var aramızda senin yanan yüzünden belli benim dilimin ucundaaşk…edebiyat yapcağız die parçalanmışsnız :)aşk’ı mı bilimediniz..

  7. vardı tabi.. hemde ne var olmak.. ‘ yok ‘ hicap duyup kaybolurdu!şükür ve eda faslında.. ‘ etmek ‘ bağlaç’tan ziyade olmalı, derim ben.

  8. ‘yaşamayı bileydim yazar mıydım hiç şiir’ diyor İsmet Özel.ve’şairler yaşamadıklarını yazarlarama o yazılacak olanı yaşarlarsa susarlar’ diyor Sezai Karakoç.ve Tarık Tufan da diyor ki:’içinden bir cehennem geçen ve bir cehennemin içinden geçen cehennemi anlatmayı aklına getirmez’işte suskunluğumuz bu yüzden.bu yüzden hayatın enkazında can çekişiyor kelimelerimiz.ve bir şair veya yazarın cümlelerinden tutunuyor hayata.bu yüzden kekemeliğimiz.

  9. “sen ve ben aramıza giren ve’yi düşünürken, ‘biz’ kelimesi boynu bükük duruyor bak “dizelerinden yola çıkarak diyorum ki arada hiç bir şey olmasa keşke 🙂

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *