Üzgün-süzgün bir eda ile, biraz da hüzünlenerek, '' iç detay '' kontrolü yaptım. '' hayatım '' ibaresini üst nokta, alt karşılıklı iki noktadan birine '' hayallerim '', diğerine de '' sen '' yazıp, '' üçgen '' oluşturdum. İç açılarını topladım, bir '' ben '' etmedi! Neydi ki eksik olan? '' hayatım '' ın gidişatı '' hayallerime '' yetmediği için, artık '' sen '' de yoktun. Yani; hayallerim suya düştü! -Pes mi? Hayır asla..
Hayallerime yüzmeyi öğrettim!..
hımm suya düşen hayallere yüzme öğretmek…çok sevdim bu fikri 🙂 :rolleyes: lakin düşündüm de azim ve sabır gerek öğretmek için…onlar da bende yok sanırım 🙁
‘şad’ olmak için azim ve sabır, çok şey olmasa gerek.. 🙂
hayallerin suya düşmeyenleriyle “şad”olup gidiyoruz şimdilik :)suya düşenleri için de azim ve çaba kesinlikle çok şey değil :up: belki bir hayli yorgunluk,zira insanoğlunda hayaller bitip tükenmiyor…
efendim, ‘azimle..’ ha gayret!:)
o vakit,bismihu 🙂
Sübhanallah!:)