Ağdalı sözlere bulama beni
En yalın ve basit hâliyle
Seviyorum de,
Öyle olsun ki, kaybolayım içinde
Sende bulama beni
Olmasın nokta kara
Denk gelmesin hiçbir yara
Dehlizinde kaybolmuşken, bul ama beni
Just another Vivaldi.net Userblogs Sites site
Ağdalı sözlere bulama beni
En yalın ve basit hâliyle
Seviyorum de,
Öyle olsun ki, kaybolayım içinde
Sende bulama beni
Olmasın nokta kara
Denk gelmesin hiçbir yara
Dehlizinde kaybolmuşken, bul ama beni
başta buyurduğunuz gibi belki ‘anlayarak’ bakıp, bakınca da görebilseydik, keşkelerde boğulmazdık.burada var olduk ve kalacağız sanıyoruz; sonrasını hesap ya da düşünemediğimizden, hayat ve hayatın anlamını yakalamak da epey güçleşiyor doğal olarak. Bu yüzden sevgi alışkanlık gibi algılanır oldu.
‘hem kaybolayım içinde hem de bul ama beni’…:worried: koyulaştırmasak,zorlaştırmasak en yalın haliyle sevsek?
ha, insansız sevgi?o da ayrı bir dehliz.
içimden geçen duygu,düşünce buydu’ Biz, kolayın hesabını yapamazken, zorda cebelleşiriz de, adını sevda koyarız!bundandır ‘zorlaştırıyoruz’ demem çok güzel anlamışsınız beni…sevginin hakkını verememişken…
Sadece sevginin mi? hiçbirşey evet abartmıyorum hiçbirşeyin kıymetini bilmemekle, hak edeni de pas geçiyoruz vesselam.
haklısınız…
zorlaştırarak mı daha güzel yoksa anlayarak mı?belki de anlamadığımız için zorlaştırıyoruz!
Şunu da ilave etmeden geçemeyeceğim; hangi aşk? zira, herşeyin olduğu gibi bu kavramın da içini boşalttık. …’Feda etmek!..’ hangi aşık, aşk’ı için İsmail’ini feda ediyorsa o aşık, uğruna gidilen ise aşk ve hatta aşkın menbaıdır.*ahkâm kestim, af ola.
sevgi varoluş sebebimizken nsl olurda alışkanlık malzemesi yapılabilir?o kadar mı değeri düştü aşk karşısında?ee aşkın mayası nedir peki? o nerden doğdu?
önce sevgiyi doldursak aşk nedir anlıcam…
sevgiyi anlamadan aşka geçmek ! hiç anlayamadım ben bunu :rolleyes:
aferin bana.. :)oysa bu garib, ‘ne zordur anlaşmak yazı ile..’ demişti bir ara.
sevgi vahşi ruhların bile karşı koyamayacağı bir güçken …rahmet sebebiyken…
yorum yapmak benim haddime değil ama, aşk için tutku, sevgi için alışkanlık da diyorlar. Hâl böyle olunca, insanoğlu alışkanlıklarının esiri olurken tutku, hercai savrulmalarla yol alıyor.
aferin bana demişsiniz, estağfirullah!
benim de derdim bu!
Biz, kolayın hesabını yapamazken, zorda cebelleşiriz de, adını sevda koyarız.. Komik ve çokça da acı.orası kesin!.. Aciz kanaatim, işin işine insan girince zor, çok zor.
koyulatırmasak ve zorlaştırmasak mı?e, malum biz pek öyle sevemeyiz ya 🙂
amin…
katılmamak ne mümkün..bakmak ve görmek derler ya, ona duymak ve idrak etmek eklenirse, samimiyet sancısı nur doğumlara gebe kalacaktır, inşaallah.benim ancak dil ile söylediğim duamdır;Ya Rabbi, sen ihlas ve samimiyet sahibi olan kullarında eyle.Amin.
yalın halde sevsek hiç abartmasak…samimi olsak yeter bence.
arayan Mevlasınıda bulur belasınıda….