Oğlum

Sen ve ben.. senlik hâllerimi unutalı hayli zaman oldu. Fakat, senin ilk hâllerin daha dün gibi.. dün ne çabukta bitti.. Sen bana sıfat, ben sana yüreğimi verdim. O gün '' oğlum '' derken, kalbimin ritmi değişirdi, bugün gurur kaynağımsın. Bir fasıl kapansa da, ikinci faslın en sonunda bile sen bende hâlâ ilk fasıl..ki, bunu, baba olunca anlayacaksın.. Hatırlıyor musun bilek güreşinde hep yenişini; bugünde benim. Yoksa o gün ben, bugün de sen mi, avuttuk birbirimizi?
Oğluum!..
Kaç babanın evladına bakınca gözleri dolar? Kaç çocuk birleşip '' baba '' dese, söz, sıfattan çıkıp özne olur? Kaç dil ağzın içine yerleşir de, gönülden bir sûr sesi misali, coşup deli boranlar gibi ve yareni gözlerdeki nemi ile derki; oğlum!..
……….
Rabbim, her evladı muhafaza buyur, anne babaya acılarını gösterme