Bir gün bir ses duydum, şöyle dedi
'haydi bir gülüş ol, bir nefes ol, O'ndan bize bir ses ol.'
bana güneş'in adı verildi, Şems.
İşte böyle başladı, benim hikayem
Aşktan mutluluk, güvenlik beklerler, halbuki aşk son zerresine kadar kendini vermektir, ruhundaki son zerreye kadar sevdiğin olmak istemektir, onun içinde eriyecek kadar sevmek, kendinden kopmak demektir. İşte ben aşk derken böyle bir aşktan bahsediyorum, ölmekten bahsediyorum. Var mı O'nun aşkıyla ölmeye cesareti olan?
Tebrizli Şems
