Rehavet duyguları dokununca derinlere, ne yana baksam sen, yön yön savrulduğum yine sen. Yud'um kalbimi; değil mi ki gelmeyeceksin… Hasretine perde geceler, yollar hep çıkmaz sokak, dolanırken içimde baştan aşağı, ne acı! yokluğunda ma'kes bulmak; değil mi ki gelmeyeceksin… Söylermisin gönlümün ölülerini nereye gömeyim? Yol yordam bilmez, iz bulamaz bedenimi hangi sandıkta saklayayım? Biçare bakışlarıma perde yok, hangi tüllerde avunayım? Artık özlemlerime gem vurmak istemiyorum, seni de özlemlerime; değil mi ki gelmeyeceksin…
. . . değil mi ki gelmeyeceksin…acı ama…ama…
ama nın izdüşümü.. değil mi ki…