Gidişler hep nazla
Dönüş niyazla olunca, ancak
Kapı kuluna lütûf, '' Ol '' ile
İnsanoğlu '' Adem '' olmuş
Medet, deyip eman dilemiş
Fecr'e revan olmuş
Hüküm ferman olunca
İnsanoğlu '' Ahmet '' olmuş
Zâyi ziya ya, şevk şavk'a
Gönül murad'a, murad maksud'a
Maksud matlub'a razı gelince
İnsanoğlu '' Mahmud '' olmuş
Ser verilmiş semaya
Sırlar hep Mevla'dan
Nokta konunca Kur'an dan
İnsanoğlu '' Muhammed '' olmuş
Gül tenine hasret solunmuş
Sineler ab-ı hayat bulmuş
Kalbler Ensar-Muhacir atınca
İnsanoğlu '' Ümmet '' olmuş
