Bırak allı pullu lâfları, kendince, seviyorum, de..
Bırak har olmayı, sarıl, dânem, de..
Bırak saçlarımı okşamayı, savur, hoyrat sev
Bırak sefil dolanayım, sen, sebîl sev
…
Susuzluk adına söylenecek ne kadar söz varsa akıt,
Lâkin,
Zimâm’ını kaybetmiş Küheylan olasım yok artık!..
Just another Vivaldi.net Userblogs Sites site
Kendince derken bile kendimiz için olanı istemiyor muyuz?Bu yüzden kimse kendince olamıyorBence 🙂
pek felsefik gördüm sizi? :)ama doğru bencede, olamıyor..
🙂