Serpiştirme..

Sonsuz kudret sahibi (cc), kudret ve azametini, yarattığı bu eşsiz evrenle bizlere sunarken, bu heybetli var edişin öznesi olarak ta insanı var etmiştir. Alemdeki bu kusursuz dizayn ve oluşum, ben kapı kulunu, hep şu yönüyle meraklandırmıştır; Allah her dönemi kendine has kurallar ve oluşum silsilesine uygun olarak tanzim etmiş, yarattıklarının en mükemmeli olan insanı da bu devrelere adeta serpiştirmiştir.
Malûm, ilk çağlarda insan ve hayvan boyutları pek iri idi. Bulunan fosiller bunun kanıtı. Allahu Alem o dönem şartları bunu gerektiriyordu. Ki, sonraki oluşum ve gelişmeler de belli aşama ve süreçleri takip etmiştir.
Gelelim benim merakıma, düşünsenize, Newton’un taş devri döneminde yaşadığını ve kütle çekim yasasını bulduğunu!.. kimin ne işine yarardı? Ahaliyi toplayıp, ‘’ bakın taşı havaya atıyorum hoop yere düşüyor ‘’ dese idi, büyük olasılıkla onu bir kayanın altına koyar, sonrada taşı üstüne yuvarlayıp, ‘’ al sana yerçekimi ‘’ diyerek noktayı koyarlardı.
Ya da Archimed’in suyun kaldırma kuvvetini, ateşin bulunduğu devirde keşfetmesini. Elindeki tasla ‘’ evreka evreka! ‘’ diye heyecanla koşup, o telaşla da zorla yakılan ateşin üzerine tası düşürüp, ateşi söndürdüğünü…
Einstein’ı orta çağlarda düşünün. Haçlı ordusu ne sevinirdi değil mi? Atom bombasını Müslümanları toptan yok etmede kullanma iştahlarını bir hayal edin… Ama korkum yok; o yıllarda Yıldırım vardı, Kanuni vardı, Fatih vardı…
Velhasıl, Rabbim, eşsiz dizaynını ve insanları dönemine göre serpiştirme keyfiyetini bihakkın yerine getirmiş, yoktan var etme kudretini biz ‘’ insan ‘’ lara gös-ter-miş-tir !
Gelde bu yazıyı şöyle bitirme; ‘’ Düşünüyorum, o halde varım!.. ‘’