Öylesine söylenmiş sözlere yüreğimi açamam, duygu yoksunu gevrek yürekli insanlarla, embesil sevdalar yaşayamam. Doludizgin! Yüreksiz gelgit leri onca med-cezir’e nazire olsun diye yaşayamam, günahıyla sevabıyla dedikten sonra mübalağa sınırlarını aşan sadelik içinde de kalamam, levha levha serilmiş yüreğimi, eyvah! Rüzgâr çıktı deyipte toplayamam… Yapamam, yorulamam… Bu, yorulmak istemediğimden değil tabii ki, ahh! Bölük-pörçük sözlerimle ben anlatayım, anlayan çıkar herhâlde…